ONS VERHAAL

Welkom bij Woeste Hoogte,

Wij zijn Rens en Elisa. Met onze kinderen, Menno en Simon, zijn we hier in de winter van 2016 komen wonen. We vonden deze plek tijdens een wandeling. Op dat moment hadden we geen huis, geen werk en hadden we de kinderen net naar hun nieuwe school in Malden gebracht... 

Het roer om

Ruim een jaar eerder woonden we nog in Haarlem en hadden we eigenlijk alles voor elkaar. Elisa werkte voor het documentaire film festival 'IDFA' en Rens had een videoproductiebedrijf 'Hummingbird film'. We woonden in een leuke buurt, maar toch klopte er voor ons gevoel iets niet. Na lang praten besloten we de knoop door te hakken en het over een andere boeg te gooien. We verkochten ons huis, Elisabeth nam ontslag en Rens verkocht zijn bedrijf. De kinderen namen afscheid op school en samen vertrokken we op reis. We gingen op zoek naar een plek in de natuur, waar we met ons gezin zouden kunnen gaan wonen. Voor vertrek tekenden we samen onze droomplek. Een huis op een heuvel, een riviertje in het dal, met veel bomen eromheen. 

De reis

Op onze reis bezochten we verschillende ecovillages. Een ecovillage is een plek waar mensen in harmonie met hun omgeving samenleven. Vaak is het een plek waar gelijkgestemden in een 'dorp' wonen en werken. Waar eenvoud en innovatie samengaan om een sociaal en ecologisch bestaan op te bouwen. We ervaarden de plekken als bubbels, als idealen, maar ook als gemeenschappen die crisisproof zijn en een goed voorbeeld geven van hoe het anders kan. Plekken waar gebouwd wordt aan herstel van grond, gemeenschap en een gebalanceerd leven. 
We leerden tijdens de reis  veel over permacultuur, voedselbossen, composttoiletten en ecologisch bouwen. Maar ook over reiki, yoga, meditatie en ademwerk. De kinderen kregen les van ons, we hadden de schoolboeken mee. Deze bestudeerden we in de ochtend, in de middag konden we vaak in de praktijk gaan onderzoeken waar het in de theorie over ging. Een fijne manier van leren, het was mooi om te zien dat ze na terugkomst geen achterstand hadden, maar wel veel ervaringen rijker waren.  

Maar een nieuwe plek om te gaan wonen vonden we steeds net niet. In Frankrijk waren we bijna zover om een huis te kopen. Het lag in de Perigord Vert. De eigenaren waren Nederlanders (van Bolster zaden in Nederland). De grond was altijd schoon gehouden, de moestuin en boomgaard waren al volwassen. Maar de school in het dorp was op zijn zachts gezegd niet onze stijl. En iedereen moest het ermee eens zijn, dus trokken we weer verder.  

De terugkeer

Uiteindelijk, met de staart tussen de benen, keerden we terug naar Nederland. Gedesillusioneerd trokken we in bij de ouders van Rens. De kinderen gingen in Malden naar school. Wij bezochten huizen in Nijmegen en solliciteerden voor werk. Onze droom hadden we opgegeven. We moesten ons erbij neerleggen.
En zo wandelden we een paar dagen later door het bos, raakten verdwaald en stonden ineens in de tuin van Woeste Hoogte. Een verlaten boshuis op 1 hectare grond. Precies wat wij ons een jaar eerder in Haarlem hadden ingebeeld. Precies het droomhuis dat we samen getekend hadden. Een heuvel met een klein huis, veel bomen en in het dal de Maas. We hadden onze plek alsnog gevonden! Het huis stond leeg en de eigenaar, Mr Beltman, was op zoek naar een huurder. We mochten gelijk intrekken en vlogen er direct in.

Het opknappen

Het terrein was overwoekerd met planten. Rens verwijderde Bospest en Amerikaanse Eik. Zo creëerden we meer licht voor jonge aanplant, voor eetbare struiken en bomen. In totaal hebben we inmiddels meer dan 200 verschillende eetbare planten en paddenstoelen staan, verspreid door het bos. Wie er oog voor heeft zal deze herkennen.
Tegelijk bouwden we een vuurplaats, glazen yurt, vijver, ecotoilet, een buitendouche en plaatsten we twee pipowagens, elk met veel ruimte en een eigen vuurplaats (accomodaties). Hiermee was de start van Woeste Hoogte een feit.
Na twee jaar kregen we de mogelijkheid het huis met de grond te kopen. Nog elk jaar komen meneer en mevrouw Beltman langs op de dag van de verkoop om een glaasje te drinken. We zijn hun erg dankbaar voor het werk dat zij gedaan hebben in hun tijd en de sfeer waarin Woeste Hoogte aan ons is doorgegeven.  

Woeste Hoogte

Ons huis ligt op een heuvel met uitzicht over de fraaie Mookerheide. Aan de andere kant van het huis wandel je 't bos in, Xanten is de middeleeuwse naam van dit oerbos dat tot in Duitsland doorloopt. De hoogtes van de Wolfsberg, de Duivelsberg en de St. Jansberg creëren een landschap met prachtige vergezichten. De Maas die onderaan de heuvel meandert en de meren zoals de Mookerplas en de Kraaijenbergse Plassen maken het tot een prettig afwisselend gebied. 
We merken dat we de gasten echt iets kunnen bieden. We willen een plek zijn waar je tot rust komt, zodat er meer ruimte is om te verbinden met de natuur, met jezelf, met elkaar. We zijn blij dat we deze plek kunnen delen. De gasten zijn onderdeel van Woeste Hoogte. Ze voegen echt iets toe. Het verdiept de plek.